Sanirim ayni zamanda hem herkese yakin olmak hem de cok uzak olmak boyle birsey. Insan kendini bazen tamamen gorunmez hissedebiliyor. Sanki zaman duruyor ve etraftaki herkes kayboluyor. Kafamizin icindeki dunyayi yasiyoruz. Bir kaplumbaga misali kabugumuzu gittigimiz yere tasiyoruz . Sorunlar , sikintilar bizimle birlikte geliyor.
`` Beni kimse anlamiyor `` lafini cogumuz bircok kez duyuyordur . Kendime sormadan edemiyorum acaba kendimi anlatmak icin ne kadar cabaliyorum diye. Kendimi gizlerken aslinda yaptigim sey insanlardan uzaklasmak.
O kadar cok sir ve gizem var ki .Anlatsam kimsenin anlayamayacagi , muhtemelen anlamak istemeyecegi turden seyler.
Kisa bir ogle arasi da bu sekilde geciyor iste. Oglen yediklerim hala midemde savas verirken beynimdeki firtina her zamanki hircinligiyla devam ediyor.
iyi bir gun gecirmeniz dilediyle.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder