``My curse`` (lanetim)

Birseyler yazabilmek icin kafamin yerine gelmesini bekledim.
Uzun zamandir bu kadar kucuk dustugum bir durum olmamisti sanirim. Su an hissettiklerimi tarif edebilecek bir tek durum var; deprem veya buyuk firtina sonrasi kalan bir enkaz gibiyim , ortalikta cit yok.Geriye kalan koca bir enkaz ve yipranmislik.Bir an once toparlanilmasi gereken bir durum.
Uzun bir bekleyis sonunda net ve aciklayici bir mesaj aldim hafta ortasi. Eski erkek arkadasina donmus ve birbirlerini hala sevdiklerini soyleyen. Uzulmememi ve onu anlamami isteyen bir mesaj. Ben de cevap olarak `` senin adina cok mutlu oldum , sizin icin en iyisini diliyorum cunku herseyin en iyisini hakediyorsun .kendine iyi bak``. Tanistigim zaman hic bir beklentim yoktu , samimi bir arkadaslik disinda. Anlamadigim neden birseyler yasamak istiyormus gibi yaklasti, neden beni arkadaslari ile tanistirip bu kadar yakinlasti. Sadece seks yapip tamamen cikabilirdi hayatimdan digerlerinin yaptigi gibi.Aslinda baska zaman uzulmeyecegim bir durumdu ama nedense icimde bircok sey birikmis gibi benim icin 10 siddetinde bir deprem etkisi yaratti, uzerine bir de tsunamilar vurdu.O gun bir hayalet gibi dolastim ortalikta. Sanki ruhum terketti beni . Uzerimde bir nevi lanet var sanki. Yasadigim hersey bana bunu hatirlatiyor.Sonucta ben de insanim ve her ne kadar beklenti icinde olmadan tanissam da insanlarla , kalbime soz gecirmek herzaman bu kadar zor olmuyor. Uzun zamandir kimseyle seks olmadan bir tanismam olmamisti.Iki sevgili gibi uyuduk iki gece. Benden ne istese yapmaya hazirdim,yeterki biraz olsun yakin bir arkadasim olsun diye. `` sevgili `` kelimesini kullanmiyorum cunku arkadas olmayi basaramayan iki insan bence sevgili de olamazlar.
Arkadaslariyla tanistigim gece iclerinde ingilizce bilen bir bayan vardi. Benden birkac yas buyuk , evlenip bosanmis bir cocugu olan. Onun da baska bir ulkede sevgilisi varmis. Uzun uzun sohbet ettik , sabaha kadar da dans ettik.Hele metallica nin `` unforgiven `` sarkisi esligindeki dansimiz harikaydi bence. Sormadigim halde bana ev adresini ve telefonunu verdi.Ben de haftasonuna dogru email gonderdim, beni davet ettikleri icin. Gelen cevap benim icin ilgincti , butun hafta boyunca beni dusundugunu yaziyordu. Ve tekrardan mutlaka gorusmek istedigini yaziyordu. Artik onunla gorusmedigime gore onun arkadaslarindan biriyle de gorusmek cok zor . Su an radyo da `` tesaduf `` caliyor (gulben ergen) . Benim icin yazilmis bir sarki.
``Her merhaba yerini mutlaka
Elvedaya bırakıyor
Tabi bu konuları sıkça yaşayınca
Kalp acıya alışıyor
Aslında gözlerime bakabilsen
Her şeyi anlatıyor
Yeteri kadar denemedikmi zaten
Uzatmayalım yürümüyor
Açılsın aramız kopsun tüm bağlarımız
Silinsin artık hafızalardan adımız
Bi tesadüftü tanışmamız

Aynı sebepten ayrılmamız
İnan imkansız buluşmamız
Sen yalnız ben yalnız
Bi tesadüftü tanışmamız
Aynı sebepten ayrılmamız
İnan imkansız buluşmamız
Sen yalnız ben yalnız``

Gercekten bir anda ruhsal acidan coktum sanirim. Saolsun birkac iyi arkadasimla , paylasabilecegim olcude paylastim ve verdikleri moral destegi ile biraz olsun toparlandim.Cuma gecesi sirf unutmak icin yeni birisiyle tanistim , saatlerce sevistik beraber uyuduk sonra. Tabi kalp yarasi cabuk gecmiyor. Kendime sormadan edemiyorum , nerede yanlis yapiyorum. bir turlu bulamiyorum.
Insanlar icin kalp kirmak ne kadar kolay olmus. Hickimseye boyle davranmadigim halde, neden insanlar karsisindakinin incinebilecegini dusunmuyorlar . Gay olmak bizleri duygusuz birer varlik yapmiyor ki , umursamayayim layik gorulen davranislari.
Spordaki straight arkadasimi cagirdim dun aksam . Saat sabah 3 e kadar oturduk sohbet ettik. Cok istedim ona gay oldugumu soylemeyi ama biliyorum ki onu tamamen kaybederim .Onunla yasadiklarimi neden bir gay ile yasayamiyorum. Sohbet edip , vakit gecirmek. Gundelik seks haricinde birsey yasayamayacakmiyim artik.
Sanirim kimseye cekici gelmiyorum veya nebileyim akillarindan ne geciyorsa artik. Benim hic bir fikrim yok.
Uzun zamandir ailemle de gorusmuyorum. Cok kisa birkac telefon konusmasi hakkinda haberlesmedik. Sanirim artik cok da fazla konusacak birsey kalmadigi icin giderek daha da uzaklasiyorum onlardan.
Bu arada neden bilmem sigaraya tekrar basladim. Alkolik olmaya dogru gidiyorum . Zayiflayayim derken artik dogru durust birsey yiyemez oldum haftalardir. Sadece kahvaltiyi duzgun yapabiliyorum sonrasinda sadece bir kus kadar yiyorum. Istedigim kiloya ulasacagim yakinda ama geriye bir enkaz kalacak gibi sanki.
Canim hic disari cikmak istemiyor. Sanki disarda bogulacakmis gibi hissediyorum , sudan cikan bir balik gibi. Evde kalip radyodan muzik dinlemek daha cazip geliyor.
Inancimi hic yitirmyecegim her ne olursa olsun . Insanlar ne dusunurse dusunsunler , nasil yasamak istiyorlarsa yasasinlar. Eminim beni de anlayacak biri cikacak karsima elbet bir gun. Ne zaman olur bilmem ama bir gun elbet..........