Yorumsuz

Nasil bir baslik koyayim diye dusundum ama bir turlu bulamadim su an ki hislerimi anlatabilecek. Gecen haftadan beri araliksiz calismak gercekten haddinden fazla yordu beni. Dun resmen baygin bir sekilde yataga uzandim. Bu aralar daha sakinim ve bazi konularda pek dusunmemeye calisiyorum. Kafamdaki o kalabalik dusunce grubunu bir sureligine de olsa dagitmaya calisiyorum elimden geldigince .
Her ev aletinin oldugu gibi , benim de bir kullanma kilavuzum olsaydi da ; ya da beynimizin icindeki dusunceler seffaf olsaydi da , kendimi ifade etmek bu kadar zor olmasaydi. Cunku bazen kendimi bataklikta cirpinan bir insan gibi hissediyorum. Cirpindikca batiyorum.
Zaten internet baglantim bir turlu duzelmedi ve dunyayla bir bag kurmak git gide daha zorlasiyor. Insanlar belki konusmak istemedigimi falan dusunuyor vs vs vs ama iste bu sartlarda bu kadar irtibatta kalabiliyorum.
Ailemi ve arkadaslarimi cok ozledim, tatile gittigim zaman mumkun oldugu kadar uzak durmaya calisacagim sanal ortamlardan , ki biraz olsun hala gercek bir dunyada yasadigimi hatirlayayim.
Cok fazla sey yazmak istiyorum ama ancak bu kadarini yaziya dokebiliyorum.