Gecip giden zaman

Zaman ne kadar da hizli akip geciyor. Gunler sanki bir su damlasi ve irmak olup akip gidiyor insanin gozleri onunde.
Her firsatta yazmak icin oturdugumda nedense ayni seyleri yazacakmisim gibi gelip vazgeciyorum. Halbuki hayatin kendisi basli basina tekrarlardan ibaret degil mi .Sabah ayni yatakta uyanmak , ayni is yerine ayni saat gidip ayni saatte donmek , yenilen yemekler, gidilen yerler .... Benim icin liste uzayip gidiyor.
Spordan donus saatlerimde arabadan disari bakiyorum , isigi yanan her bir ev dikkatimi cekiyor. Her bir pencerede ayri bir hayat oldugu dusuncesi beni hep etkilemistir. Ayni gok kubbe altinda yasayip nefes aliyoruz ama herkesin kendi icindeki dunyasi o kadar farkli ki .Her birimizi birer yabanci haline donusturuyor.
Icimdeki bosluk hala ayni sekilde duruyor. Hayattan aldigim tat o kadar azaldiki , yasadigimi dusundurecek pek de birsey bulamiyorum hayatimda.
Isin acikcasi beni ne mutlu eder onu bile bilmiyorum artik. Insan yanliz kaldikca yorungesi sasiyor, kendini toparlamakta gercekten cok zorlaniyor.Aileden uzak olmakta sanirim en kotusu.
Hayatimi bos seylerle doldurmusum gibi geliyor. Benim icin onemli olan ne var , hepsi uzaklarda.
Umarim birgun mutlulugun tarifini yapabilirim.